zondag 20 augustus 2017

De last van een visum


Afgelopen week moesten de rest van het gezin en ik een nieuw paspoort aanvragen. Het enige leuke aan die verplichting is dat we daar altijd een gezinsuitje met een etentje vooraf van maken: het nuttige met het aangename verenigen, altijd goed.
Door toedoen van deze traditie is de verlengdatum van de paspoorten bij ons allemaal dezelfde, wel zo handig in verband met de toestemming van beide ouders die nodig is voor de paspoorten van de kinderen, al is dat voor de oudste niet meer noodzakelijk.

Waar we, zo bleek tijdens het eten, met name benieuwd naar waren, was hoe ze dat nou zouden regelen met ons Amerikavisum, want dat is tien jaar geldig. Eh, ja, daar hadden ze wel een oplossing voor, bleek later, en let nu even op welke dan.

Bij de vernietiging van het oude paspoort over een week - dat moet namelijk terecht gebeuren voordat je een nieuwe krijgt - mag de bladzijde met het visum niet vernietigd worden. Daar zouden we zelf op moeten letten bij het inleveren. 'Alles doorboren, behalve de bladzijde met het visum', moesten we de paspoortbeul meegeven. Ter herinnering hadden ze er een gele post-it op geplakt. Want tja, het visum overzetten naar het nieuwe paspoort, dat bleek niet te kunnen.

'Nadeel is wel dat u vanaf nu altijd twéé paspoorten bij u moet hebben, het oude en het nieuwe. Want in het nieuwe paspoort staat een verwijzing naar het oude paspoort, namelijk dat daar nog een visum in zit.'

'Alleen als we naar Amerika gaan, neem ik aan?'

'Nee, voortaan altijd.'

'Maar het paspoort van mijn dochter is maar vijf jaar geldig, hoe doen we dat dan over vijf jaar, moet ze dan altijd drie paspoorten bij zich hebben?'

Daar hadden de ambtenaren geen antwoord op. Zó ver konden ze niet vooruit kijken.

Tja, misschien is de wereld dan wel vergaan. Probleem opgelost.

dinsdag 8 augustus 2017

Weekje Montpellier


Na het weekje zomerfeesten was ik wel toe aan nóg een weekje vakantie in de zon, maar dan om uit te rusten. En die kreeg ik gelukkig ook: in Frankrijk, Zuid-Frankrijk om nog preciezer te zijn, Montpellier om het nog concreter te maken.

Wat een geweldige plaats is dat! Mooi historisch centrum, dat godzijdank autovrij is, en heerlijk dicht bij zee. Door de stad slenteren was nog nooit zo leuk....

Ook onze verblijfplaats was top, want appartement (airbnb) midden in het centrum, in een oud, 17e eeuws klooster.

Wat een geluk kun je soms hebben.

Naast Montpellier hebben we overigens ook Lyon (verrassend leuke stad), Vienne, Nimes, Aigues- Mortes en Nancy aangedaan. Van de spectaculaire vondsten in Vienne wisten we overigens toen nog niets af, maar ook zonder dat vonden we het al een schitterend stadje en we gunnen ze een beetje extra toerisme daar, want het maakte een behoorlijk arme indruk.

Volgend jaar weer in die streek wat mij betreft! Hoewel, er zijn nog zo véél mooie streken te ontdekken...eerst maar weer eens gaan werken voor het geld! #zinin #not