zondag 23 april 2017

Denker des vaderlands


Hij loopt al een tijdje bij ons op de universiteit rond, en toch had ik nog nooit van hem gehoord. Logisch misschien, want hij doceert bij de faculteit der Managementwetenschappen en daar heb ik over het algemeen niet zo veel mee te maken.

Aan de andere kant geeft hij wel eens lezingen voor Radboud Reflects omdat hij filosoof is. En de lezingen van die club bezoek ik met enige regelmaat.

Over wie ik het heb?

René ten Bos, hoogleraar filosofie van de Managementwetenschappen en de komende twee jaar Denker des Vaderlands. Een rasechte Twentenaar zónder kapsones en mét tattoos. Lekker recht voor z'n raap. Zoon van een textielarbeider. Studeerde eerst filosofie en liet zich daarna omscholen tot bedrijfskundige. Als bedrijfskundige verdiepte hij zich in managementgoeroes, waaronder Donald Trump: 'het is heel zinvol om te lezen hoe deze idioten denken dat deze wereld in elkaar zit.'

Hoe hij op mijn netvlies gekomen is?

Door twee interviews, een getiteld Management is een vorm van verborgen werkloosheid in de Intermediair en een andere 'de universiteit, dat heurt toch niet bie oe' op Voxweb.
Tja, want als je denker des vaderland wordt, dan zul je dat weten ook en word je geïnterviewd, ook als je geen bekende Nederlander wilt worden.

Ben benieuwd wat hij ons nog gaat brengen, deze denker. Hij wil het in ieder geval over transparantie gaan hebben. Dat is tegenwoordig wel een dingetje ja, transparantie. Hoe ver moet je daar in gaan? Zelf haalt hij in dat verband graag een uitspraak van zijn collega Paul Frissen aan, die daar over zegt: 'vrijheid is het recht van iedereen om bepaalde geheimen te hebben'. Hoewel ik zelf een groot voorstander van open ben, zit daar toch ook wel wat in. Niet alles hoeft in de openbaarheid.

Over bureaucratie heeft hij ook een duidelijke mening. Hij vergelijkt deze met een inktvis: een plakkerig en ongrijpbaar fenomeen, dat ook voordelen heeft (bijvoorbeeld als buffer). Luister zelf maar eens naar zijn lezing hierover. Interessant kantoorvoer!
Zelf had ik daar nog nooit zo over nagedacht; ik ervaar bureaucratie toch vooral en alleen als iets negatiefs en tijdrovends.

Grappig om te bedenken dat mijn dochter hem volgend schooljaar als docent krijgt, tenminste als ze haar plan gaat doorzetten om bedrijfskunde te gaan studeren.

Ik ben bijna jaloers op haar.

Zie ook hier voor nóg een interview met René ten Bos over o.a. zijn hobby's en muzieksmaak (Gelderlander)

zaterdag 22 april 2017

Ilja's Instagram


Sommige mensen kunnen alles. Neem Ilja Leonard Pfeijffer. Was-ie eerst al een briljant wetenschapper - op z'n minst volgens zichzelf - bleek hij ook nog eens een prima dichter te zijn, en ontpopte hij zich later als een fantastisch schrijver met LibrisLiteratuurprijs en al.

Maar nu blijkt hij ook nog eens zeer verdienstelijk te kunnen fotograferen, blijkens de mooie en sfeervolle (veelal ook portret)foto's van Genua op Instagram.

En aangezien het daar altijd mooi weer lijkt, krijg ik door die foto's (en het La Superbaboek natuurlijk) gewoon zin om de stad eens te bezoeken.

Ook eens een kijkje nemen? Zie hier zijn instagramaccount.

woensdag 19 april 2017

UB-gidsen


Een gedeelte van de website van onze UB bestond uit zogenaamde vakgebiedenportals. Deze werden weliswaar door sommige bezoekers gebruikt, maar niet echt veelvuldig, op een enkele uitzondering na. Ze zagen er dan ook niet heel aantrekkelijk uit.

Dat moet beter kunnen, dacht de webredactie. En zo gedacht, zo gedaan. Dus hebben we na een voorbereidingstijd van ruim twee jaar nu voor elk vakgebied apart (maar in de grond gebaseerd op hetzelfde ontwerp) een splinternieuwe portal, UB-gids genaamd.

Zelf heb ik meegedacht over de inhoudelijke vulling van die van Geschiedenis en Klassieke Talen. Zie hier het resultaat:

UB-gids Geschiedenis
UB-gids Klassieke Talen

Mocht je nog aanvullingen hebben: ik houd me aanbevolen!

zaterdag 15 april 2017

NIOD en Netwerk Oorlogsbronnen


Bij het vorige geschiedenisvakreferentenoverleg bij het NIOD was ik te laat. Vertraging, NS, je weet zelf. Maar nu was ik dus op tijd. Er was alleen geen rondleiding dit keer, die heb ik dus definitief gemist. En ze hebben juist zo'n mooi gebouw, daar aan de Herengracht!

Maar het was goed om iedereen weer eens te zien en met elkaar bij te praten. En bijvoorbeeld te merken dat we niet de enige bibliotheek zijn die klachten van gebruikers krijgen over de (landelijke) overgang naar het nieuwe bibliotheeksysteem.

's Middags kregen we uitleg van Lizzy Jongma en Tessa Free over een mooi nieuw initiatief, waarbij het NIOD als partner fungeert; het bijeenbrengen van alle oorlogsdocumentatie die nu verspreid over Nederland aanwezig is: Netwerk oorlogsbronnen. Dat lijkt een fluitje van een cent, maar is in werkelijkheid behoorlijk lastig omdat iedere instelling (ze hebben nu inmiddels het materiaal van 400 instellingen via linked open data aan elkaar gekoppeld) andere software, formats en trefwoorden (heeft) gebruikt.

Mocht je niets te doen hebben, dan kun je helpen: ze zoeken nog mensen om het vele materiaal dat nog niet gedigitaliseerd is, te scannen of fotograferen. Geld storten mag ook.

Veelbelovend, deze site.

zondag 2 april 2017

Eindelijk


Eindelijk is-ie weer open, de Jan Linders in ons dorp. Wat een luxe! En ze hebben ook meteen een actie: plastic poppetjes van emoticons, oftewel emoji-stixx.


Maar dat is toeval, gelukkig toeval voor de kids van Lent. Niet voor ons volwassenen. Want wij worden ouderwets belaagd als we uit de supermarkt komen.

Oude tijden herleven dus. Gelukkig zijn er inmiddels dranghekken geplaatst.

zaterdag 1 april 2017

ECIL- reünie: Gent


We hadden het vorig jaar in Utrecht al afgesproken bij de vorige reünie: we komen een keer bij jou op bezoek in Gent, Ann!

En afgelopen weekend is het er dan eindelijk van gekomen.

Met het hele Holland House (geuzennaam van de ECIL-congresgangers) togen we naar Gent. En wat een onthaal daar! Er was een fantastisch programma voor ons samengesteld door Ann en haar collega's.

Eerst een rondleiding door de splinternieuwe, zeer moderne openbare bibliotheek van Gent (de Krook) en daarna een heuse archeologische tour door het charmante Belgische stadje onder leiding van Geert, de man van Ann.


Maar niet zonder lunch tussendoor; en wat voor een lunch! Geheel verzorgd in een Libanees (tapas)restaurant - betaald door de universiteit! Kijk, dat is nog eens gastvrij onthalen door de stad!

En natuurlijk hebben we ons ook laten verleiden door de Belgische biertjes en de Gentse neuzekes.


En een copieus avondmaal, plus nachtelijke stadswandeling, overnachting en 's ochtends ontbijt aan het water.


Wijs, zouden ze in Gent zeggen...