zondag 29 januari 2017

RU onderwijsdag


Altijd gunstig, als er iets interessants op de campus georganiseerd wordt: scheelt je tijd en reiskosten. Dus natuurlijk ging ik naar de onderwijs(mid)dag van de RU.

En dat bleek een mooi onderwijsfeest. Veel bekenden uit het onderwijsveld op de campus. En uiteraard ook boeiende sprekers, te beginnen met onze kersverse rector, die een lans brak voor de waardering van onderwijs: minstens even belangrijk als onderzoek op de campus. Het kan volgens hem niet vaak genoeg gezegd worden; het zijn twee kanten van dezelfde medaille. En de onderzoekers moeten zelf absoluut ook onderwijs blijven geven; zelf heeft hij de beste inzichten gekregen tijdens het geven van onderwijs aan de altijd kritische studenten. Geen onderwijslast, maar onderwijslust wat hem betreft. Het onderwijs in Nijmegen wordt dan ook relatief hoog gewaardeerd; op landelijk niveau spreekt men wat dat betreft zelfs van 'het wonder van Nijmegen'. Yeah!


Het geheel was trouwens gesitueerd in het Cultuurcafé; dat was makkelijk voor de lunch die we vooraf kregen (en de borrel achteraf), maar ook op verzoek van de keynotespeaker, Filip Dochy, die een lezing gaf over High Impact Learning. Voor deze vorm van intensief en resultaatgericht leren onderscheidt hij 7 'building blocks' en geen daarvan is op een stoel zitten en passief achteroverhangen. Dus dat moest ook nu niet gebeuren, vond hij - als we tenminste iets van zijn lezing op wilden steken. Nee, voor high impact learning moet je WERKEN, dus meediscussiëren, samen met je peers aan oplossingen werken. Vandaar dat hij voor ons de mogelijkheid had gecreëerd om aan tafeltjes te zitten (om in groepjes thema's te bediscussiëren) en voor hemzelf om tijdens zijn lezing met een microfoon door het publiek te lopen om over zijn onderzoek te vertellen en onderwijl ook vragen aan het publiek te stellen. Als een volleerde Matthijs van Nieuwkerk tijdens de Top 2000 a gogo.

Hij vertelde over een experiment dat gedaan is met een groep van 500 studenten. Deze werden in twee groepen verdeeld. De ene groep kreeg hoorcollege (van een gerenommeerde professor) en de andere kreeg de stof middels activerend onderwijs voorgeschoteld.
Het resultaat: 74% van deze laatste groep haalde zijn tentamen tegenover 41% van de hoorcollegestudenten. He rests his case.

Meer van dit soort studies bewijzen min of meer hetzelfde, al zijn de resultaten vaak iets minder spectaculair dan bij het aangehaalde experiment. Maar de verschillen tussen actief en passief zullen zeker toe gaan nemen bij de zogenaamde  millennialstudenten: die hebben niet zo'n lange spanningsboog, die willen wat doen, niet zo lang en veel lezen en luisteren.

Verder pleitte Dochy voor minder toetsen. In plaats van toetsen kun je ook tijdens het leerproces van de studenten data verzamelen (learning analytics) en deze met ze bespreken. Sowieso is het beter ze uit te dagen en grotere verantwoordelijkheid (met gerichte feedback) over hun eigen proces te geven. Dat scoort pas echt! Maar daarvoor moeten we wel uit onze comfortzone: we geven vaak en graag les op de manier waarop we zelf les gehad hebben: braaf luisteren naar wat de meester zegt en dat reproduceren. Gechargeerd dan hè.


Ook goed voor het onderwijs: proberen zo veel mogelijk elementen uit de game-industrie toepassen; en dan niet alleen beloningen, straffen en competitie, maar ook: zo veel mogelijk de studenten het gevoel te geven dat ze de held zijn, dat ze iets speciaals aan het doen zijn, dat ze steeds opnieuw een kans krijgen, dus niet gefrustreerd raken als het niet meteen lukt et cetera.

Leuke lezing hierover door Frank Leoné, wetenschapper én gamer. Hij nam ons mee in de gamewereld aan de hand van het door Yu-kai Chou ontworpen Octalysismodel.

Als activiteit had hij een soort scrabblespel in de vorm van kaartjes met allerlei termen uit dat model voor ons klaarliggen, maar helaas is het er alleen maar van gekomen om het spel uit te leggen, niet te spelen.

Terug in het cultuurcafé kregen we uitleg over het gebruik van Virtual Reality in het onderwijs, plus een eigen, enigste echte cardboard bril van onze ICT in het onderwijs projectgroep van de RU.
Mooie afsluiting. Met bier, wijn, nachos en toch maar gewoon bitterballen.


Geen opmerkingen: