donderdag 29 juli 2010

Vanger in het graan

Toen Salinger net overleden was, was er nergens meer een boek van hem te krijgen bij de bibliotheek, ongelogen. Alsof iedereen ineens massaal geïnteresseerd was in het werk van een dode man. Was hij daarvoor niet interessant dan? Ik werd er behoorlijk depressief van.

Maar nu heb ik het boek dan eindelijk kunnen lenen. Jezus, ik werd er blij van. Maar echt. En nu wil je natuurlijk weten wat ik er van vond. Nou, ik heb er geen zin in om je dat hele verhaal uit de doeken te doen.

Wat ik je wel wil vertellen is dat dat pubertaaltje behoorlijk aanstekelijk werkt.

Geen opmerkingen: