Lezen op vakantie is toch wel een van de toppunten van vreugde. En deze vakantie waren we in het gezelschap van lezers (de Brownies), dus dat kwam helemaal goed. Het is denk ik lang geleden dat het me gelukt is 5 boeken in één vakantie te lezen; zoveel had ik er niet eens bij me! Tja, en dan wordt het onderling lenen, hè? Zelf had ik Caesarion bij me (niet de echte, want die is allang dood, maar het boek) en het huis van mijn dromen. Daar dacht ik genoeg aan te hebben, maar nee. Ik had ze zo uit. Al grasduinend in de stapel van de Brownies kwam ik Ik ben niet bang tegen. Erg leuk boekje trouwens. Maar ook een beetje triest uiteindelijk.En toen kwamen de aanraders van de echte lezers (meerdere mensen verbaasden zich erover dat onze mannen zoveel lazen; lezende mannen is blijkbaar een uitzonderlijk soort): de pianiste, dat vond meneer Brownie wel wat voor mij. Bleek ook zo te zijn, lekker bizar in ieder geval. En mooi taalgebruik; Jelinek is namelijk naast schrijfster ook dichteres.
En als afsluiting nog een serieus boek: de eeuw van Azië, aangeraden door meneer Festina. Ook dat was een indrukwekkend boek, maar dan op een heel andere manier. Ik zal er nog een keer apart over schrijven, als ik weer eens weinig te lezen heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten