vrijdag 26 juni 2009

In de ban van mijn vader

Soms krijg je een boek met een opdracht. Ik kreeg pas een boek met de opdracht eerst een ander boek te lezen. Ha, dus toen kreeg ik wel twee boeken.

Het boek dat ik graag eens wilde lezen was kalme chaos van Sandro Veronesi. Dat kreeg ik van iemand die het al uit had, maar dus wel met de voorwaarde eerst in de ban van mijn vader te lezen.

Afgelopen dagen heb ik veel tijd in de trein doorgebracht - de bruiloft van afgelopen woensdag was in Overveen, nabij Haarlem, vandaar - dus ik had lekker de tijd om te lezen. En vandaag heb ik 'm uitgelezen. Ik weet natuurlijk nog niet hoe kalme chaos is, maar in de ban van mijn vader was in ieder geval mooi, kalm en chaotisch. Het speelt zich af in Rome en het gaat over een man, nauwkeuriger gezegd een kinderboekenschrijver, die net zijn vader verloren en een prijs gewonnen heeft.

In de loop van het boek komt de relatie met zijn vader in een ander daglicht te staan. En niet alleen de relatie met zijn vader, maar ook de relatie met zijn vrouw. En zijn vespa. En zichzelf. Eigenlijk wordt zijn hele leven flink dooreengeschud. En dat alles door een duistere figuur die vanuit het niets opduikt.

Op sommige momenten heeft het boek iets thrillerachtigs, op andere momenten is het weer behoorlijk filosofisch. Er zaten ook leuke literaire vondsten in, waarvan er één een hoofdstuk zonder interpunctie om enkele minuten gedachtenstroom weer te geven. Heel herkenbaar, zo gaat dat in mijn hoofd soms ook. En in het jouwe waarschijnlijk ook. Grappig om dat eens uitgeschreven te zien.

Het einde vond ik wat verwarrend: wie gaat er nu op een morfineknop drukken als-ie door z'n vrouw gekust wordt?

Aanrader. Lezen!

5 opmerkingen:

harrieknip zei

Verstandige strategie van je aanrader. Ik heb ook eerst in de ban van mijn vader gelezen en ben nu bezig in kalme chaos. Een echt mooi boek dat tot nadenken aanzet. Ook een vreemd boek, maar het is allergeloofwaardigst zoals Veronesi dat doet.

Zonder interpunctie is ook leuk. Het laatste hoofdstuk uit Ulysses, de monoloog van Molly, is ook zo geschreven. En de vrouw van James Joyce schreef zo ook haar brieven.

Maandag verder hierover?

Harrie

Festina Lente zei

Ik vraag me af of je het in het Nederlands of Italiaans gelezen hebt. De recensente in de recensie die ik als link heb opgenomen vindt dat de kracht van de oorspronkelijke taal van dit boek een reden is om Italiaans te leren. Enfin, ik hoor het maandag wel!

katharina zei

Wel, Festina, U mag door naar kalme chaos. Misschien een tussendoortje van McEwan: On chesil beach?
Ja, die gedachtenstromen.....ze zien is erbij staan. Niet in de dingen maar bij de dingen leven. Waar las ik dat toch?
Ja en hoe een zelfvoldaan gezicht en houding in een klap kan veranderen bij de uitvoering van een kleine razzia, beangstigend.

Festina Lente zei

On checil beach heb ik al gelezen; past er inderdaad wel een beetje bij!
Bij de dingen leven is ook mooi, ja. Ach, en in de dingen soms ook. Toch?

katharina zei

In de leuke en mooie dingen wel ja!